Teruggooien bijvangst

Discarded fish on deck of North Sea trawler. © Greenpeace / Julian Germain

Bijvangst aan boord van de trawler North Sea. © Greenpeace / Julian Germain

 

Sommige vormen van visserij zijn niet selectief, wat elk jaar resulteert in het verspillen van tientallen miljoenen vissen in de Europese wateren. Schattingen in 2011 laten zien dat er 1,7 miljoen ton vis per jaar overboord ging! Grote aantallen jonge vis worden gedood voordat ze de tijd hebben gehad om te paaien, en laagwaardige of ongewenste vissen (waaronder ook veel kwetsbare soorten) worden dood of stervend teruggegooid.

Het teruggooiverbod (Landing Obligation) is in 2013 geïntroduceerd als onderdeel van het hervormde GVB om een ​​einde te maken aan deze onnodige verspilling van vis en om het gebruik van selectievere visserijmethoden te stimuleren. Deze nieuwe wet vereist dat bijna alle vangsten (voor vis met vangstbeperkingen of die in de Middellandse Zee met minimumreferentiegroottes) worden opgeteld tegen quota en vervolgens worden aangeland. Het verbod wordt geleidelijk ingevoerd tussen 2015 en 2019.

Er zijn echter rapporten die aanwijzingen geven dat het teruggooien nog steeds aan de gang is en dat de selectiviteit niet aanzienlijk wordt verbeterd, de vangstgegevens minder betrouwbaar worden en de regeringen onvoldoende toezicht houden op zee om ervoor te zorgen dat de nieuwe wetten worden nageleefd.

 

  1. COM (2011). Commission Staff Working Paper Impact Assessment accompanying the document Commission proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council on the Common Fisheries Policy [repealing Regulation (EC) N° 2371/2002]. 
  2. Our Fish (2018), Thrown Away: How illegal discarding in the Baltic Sea is failing EU fisheries and citizens.