Oplossingen

Sustainable Fishing in Cornwall. © David Sandison / Greenpeace

Tot nu toe hebben de EU-lidstaten bij het invoeren van het nieuwe gemeenschappelijke visserijbeleid amper progressie geboekt en houden ze het bij business as usual. Om ervoor te zorgen dat we in de toekomst over duurzame visbestanden kunnen beschikken, moeten de EU-lidstaten de wetten die zij zelf hebben toegezegd handhaven. Europese burgers – inclusief low-impact, kleinschalige vissers – moeten onze regeringen ter verantwoording moeten roepen. Europa’s oceanen verdienen beter.

Als het hervormde GVB effectief wordt geïmplementeerd, kan het een groot verschil maken:

Door een einde te maken aan de politieke koehandel over de jaarlijkse vangstlimieten en ervoor te zorgen dat de quota op wetenschap gebaseerd zijn, waardoor een gezonde, duurzame en meer welvarende visserij zal onstaan.

Door de visserijquota eerlijker onder de vissers te verdelen, waarbij de visserijen met betere milieu-, sociale en economische resultaten gestimuleerd moeten worden.

Door te stoppen met het verspillen van ongewenste vis op zee en het vergroten van de selectiviteit van vistuig, waardoor onnodige vernietiging van het zeeleven wordt voorkomen.

Door alle gevangen vissen volledig te documenteren. Hierdoor wordt een beter inzicht verkregen in de hoeveelheid vis die uit de zee wordt gehaald, wordt gezorgd voor transparantie, worden wetenschappelijke gegevens verbeterd en wordt een duurzaam beheer van bestanden bevorderd.

Wat wil Our Fish en wanneer?

We willen dat de EU-lidstaten hun belofte voor een duurzame Europese visserij nakomen door de wetten die zij hebben ondertekend, naar behoren en volledig uit te voeren.

Specifieker:

De ministers van de EU-lidstaten moeten de vangstlimieten op de jaarlijkse Visserijraad vaststellen op ecologisch duurzame grenzen volgens het beste wetenschappelijk advies beschikbaar. Quota moeten opnieuw toegewezen worden op nationaal niveau om prioriteit te geven aan vissers in de visserijsector die een minimale impact hebben en de wet naleven (Totaal toegestane vangsten (TAC’s) bij maximale duurzame opbrengst (MSY))

Alle ministers van de EU-lidstaten moeten effectieve programma’s voor monitoring en handhaving op zee opzetten en uitvoeren, inclusief verplichte ‘remote electronic monitoring’ voor alle vaartuigen in vlootsegmenten met een hoger risico op niet-naleving van de aanlandingsverplichting. Hiermee kan een einde gemaakt worden aan verspilling en illegale teruggooi en kan de vangstdata en transparantie verbeterd worden.

Volgende: Volledig gedocumenteerde visserij en ‘Remote Electronic Monitoring’